Zo nu en dan wordt ons de vraag gesteld: “Wat is nu het verschil tussen een cyclocrosser en een gravelracer?” Om dat verschil nu eens goed te merken klopten we aan bij Canyon en gingen op pad met de Canyon Inflite CF SL 8.0. Een cyclocrosser pur sang.
Nu horen we jullie natuurlijk al denken: “Dit is appels met peren vergelijken.” Een beetje wel inderdaad maar daarom gaan we ook niet 1 op 1 vergelijken en werpen we een blik op de Inflite. De Canyon Grail CF 8.0 DI2 waar we afgelopen tijd op hebben rondgereden zit in nagenoeg dezelfde prijsklasse als de Inflite CF 8.0. zodat we onderweg het verschil goed kunnen voelen. Beide een carbon frame, carbon voorvork en goede afmontage.
Het eerste wat opvalt als we naar de Inflite kijken is de bovenbuis. Deze heeft een knik bij de zitbuis en bovenbuis. Dit is gedaan om de schouderruimte te vergroten zodat je de bike makkelijker kunt dragen als je een trap op rent. Of net zoals ons, de bike optilt om een natte sloot over te steken. Wij zijn qua cyclocrossgebied nu niet bepaald een wereldkampioen zoals Mathieu van der Poel, wat hij doet met de Inflite daar kunnen wij alleen maar van dromen. Tevens zorgt het knikje er voor dat de zadelpen wat verder door kan buigen voor extra comfort tijdens de rit.
Het frame:
Een van de verschillen met een gravelracer is dus de knik in de bovenbuis voor het dragen. Verder is wielbasis korter dan de Grail wat de bike wendbaarder maakt op de trails. Het crankstel ligt ook hoger voor meer bodemvrijheid. Voor comfort hoef je niet echt aan te kloppen bij de Inflite. Het frame is lekker dik bij de stuurbuis, heeft een flinke onderbuis en is flink opgedikt rondom het crankstel. Dit om alles zo stijf mogelijk te maken en zo het hoogst mogelijke rendement te geven. Qua gewicht zou je misschien verwachten dat al dat opgedikte carbon meer in de schaal brengt. Maar niets is minder waar. Het frame gewicht van de Inflite zit rond de 1100 gram (maat 58) en het totaalgewicht van de bike is 8,35 kg (Maat L, inclusief Magped pedalen, WTB banden en zadel en bidonhouder.
Qua bagage kun je op de Inflite 2 bidonhouders kwijt voor de lange tochten. Geen nokjes op het frame of vork voor spulletjes aan te knopen. Maar daar is deze bike ook totaal niet voor geschikt. Nee dit is een racemachine eerste klas.
Comfort komt dan ook niet echt in het lijstje voor. Snelheid, acceleratievermogen en rendement. Daar gaat het voornamelijk om. Nu is het niet zo dat de bike echt knetterhard is. De lange zadelpen zorgt voor een beetje filtering van de trillingen waardoor ook lange graveltochten goed te doen zijn. Wil je iets meer comfort, net als ons, dan vervang je de 33 mm Schwalbe X-One banden door een setje van 40 mm breed. Dit past net in het frame maar levert wel een veelvoud aan comfort op. Canyon geeft als maximale breedte 35 mm aan. Dit in verband met de vrije ruimte in modderige omstandigheden zodat je frame niet te lijden heeft van krassen en een schurende modderwerking. Rijdt je cyclocross wedstrijden dan weet je dat je niet breder mag dan 33 mm. Voor onze graveltochten leggen we liever wat breders rond de velgen. Het zadel hebben we na de eerste tocht vervangen door een nieuwe WTB Volt en daarmee is de achterkant een heel stuk comfortabeler. Greenlanen wordt dan ook een stuk fijner op de Inflite.
De velgen, daar is niet op bezuinigd. Een carbon setje Reynold AR41. Licht van gewicht en 41 mm hoog. Met een interne breedte van 21 mm liggen de Schwalbe X-One banden netjes rond de velg. De 40 mm WTB Raddlers welke wij monteerden waren dan ook geen probleem en lagen er goed op.
Om de fiets in beweging te zetten is deze afgemonteerd met en SRAM Force 1 groep. Een 1x 40 tands narrow-wide tandwiel aan de voorkant en een 11-36 11-speed cassette aan de achterkant. In plaats van een voorderailleur heeft Canyon een chain catcher gemonteerd zodat alles netjes op zijn plaats blijft.
Hydraulische remmen met 160 mm schijven zorgen voor voldoende stopkracht in diverse situaties.
De stuur en stuurpen zijn speciaal door Canyon ontwikkeld voor het veldrijden. Uit carbon en uit een geheel. Een iets kortere stuurpen met een iets breder stuur voor meer controle op de bike.
Onderweg:
We hebben de bike een paar keer getest op de paden rondom de Meinweg in Roermond. Brede gravelpaden met aardig wat heuveltjes om de bike op los te laten.
De eerste indruk van de bike is dat deze vooruit wil. Elke trap die je geeft is raak en de bike wil dan ook de sporen gegeven worden. Omdat het lichtste verzet 40-36 is heb je tijdens de langere hellingen geen ruimte om op adem te komen. Gewoon op de pedalen gaan staan en de bike omhoog rammen. Daar is het beestje voor gemaakt en hij vraagt er op zulke momenten ook om.
Qua rijcomfort valt het ons met de 40 mm WTB Raddlers niet eens tegen. De kleine trillingen worden er enigszins uitgefilterd. Bij grotere kuilen en boomwortels weet je ineens weer dat je met een knetterstijve carbon cyclocrosser onderweg bent. “Welk comfort?” Schiet op dat moment door mijn hoofd. En dat is vooral aan de voorkant te merken. Een paar tochten later laten we de druk in de banden zakken tot 2 bar. Laag genoeg om geen stootlek te krijgen maar niet te laag om de bike op asfalt sloom aan te laten voelen.
Op onze tochten komen we enkele slootjes tegen en moeten de bike dragen. Op zulke momenten is ineens heel duidelijk waar de uitsparing voor dient. De bike valt netjes op je schouder en blijft mooi hangen. Esthetisch misschien niet de mooiste manier. Maar dat wordt goedgemaakt door de mint groene met zwarte kleur. Mooi om te zien. Vooral in de modder van afgelopen winter.
Het schakelen met de SRAM shifters vergt een aanpassingstijd van een half uur en daarna ben je er al aan gewend en qua remmerij kwamen wij tijdens de snelle afdalingen in de mijnweg niets tekort. Zelfs in Zuid Limburg zou je genoeg remkracht hebben maar die kant zouden we zelf niet op gaan met de Inflite. Nee, daar nemen we liever een echte gravelracer zoals de Grail mee naartoe.
Op de paden rondom Valkenswaard laat de bike zich goed en vriendelijk rijden. In het huidige Corona tijdperk wordt aangeraden om niet 100% te rijden en het greenlanen gaat dan ook lekker met de Inflite. Op bochtige singletracks kun je het dan vaak niet laten om de bike even lekker de sporen te geven, door de bochten te schieten en uitaccelereren als een malle. Gewoon leuk om te doen en daarna je hartslag weer in het groene gedeelte te houden.
Conclusie:
De Canyon Inflite is een volbloed Cyclocrosser. Snel, licht, wendbaar en gemaakt voor wedstrijden. Ach, en we hebben misschien niet de genen van Mathieu van der Poel, maar we kunnen in ieder geval wel op dezelfde fiets rijden.
De adviesprijs van de Canyon Inflite CF SL 8.0 bedraagt € 3199,-
Voor meer informatie klik je op:
www.canyon.nl/inflite
