De 64 km van Rondje Cranendonck

Het najaar is flink onderweg maar het slechte weer is, in het Zuiden van Nederland, nog niet echt losgebarsten. Een mooie tijd om de vaste route van Cranendonck, van 64 km, eens op de gravelaar te rijden.

We starten de route vanuit huis en fietsen naar het kasteeltje van Cranendonck om daar de route op te pikken. Na een paar kilometer kunne we in het Cranendonckse bos gelijk kiezen tussen het “Rondje Cranendonck” en “De Pan-Hughten” route. We beginnen met de Cranendonck route. Het eerste gedeelte van de tocht bestaat uit brede zandpaden welke er op dit moment heel goed bij liggen. Smalle fietspaden welke lekker door de bossen lopen en autoluwe wegen buiten de bebouwde kom. De natuur laat zich van zijn mooiste kant zien met de verkleurde bomen en bladerdekens rondom zich. Op de open vlaktes kijken we tegen bosranden aan welke een schitterend kleurschema vormen.

We komen op de Berg in Budel en hier krijgen we een aantal kilometers singletrack voor onze wielen. Niet te spectaculair en goed te doen op onze gravelbike met 45 mm WTB Riddlers voorop. We draaien en keren met enkele bultjes en fietsen langs de Dodendraad. Een monument opgericht vanuit de eerste Wereldoorlog. De kilometers lange draad stond onder hoge stroom om te voorkomen dat Belgen naar het neutrale Nederland konden vluchten. Een imposant verhaal als je de beschrijving leest.

De singletracks achter ons latend rijden we tussen de heidevelden en het Kraanveld in de richting van Soerendonk. Maar voordat we terug zijn bij het kasteeltje krijgen we eerst nog een lange golvende singletrack rond “De Vloeten”. Deze is een stuk pittiger en rammeliger dan de singletrack op de Berg. Deze paden zijn dan ook niet aan te raden voor racefietsers welke met 28 mm banden proberen te gravelen. Maar met een beetje techniek zijn ook deze paden prima te rijden. De Vloeten achter ons latend fietsen we verder naar het Kasteeltje van Cranendonck en sturen onze bike in de richting van “De Pan-Hughten route”.

Deze tweede lus loopt via het Laar in de richting van Maarheeze. Daar steken we de A2 over en komen weer terecht in de bossen. Weer volgen een aantal kilometers singletrack en sommige stukken liggen er niet al te geweldig bij. We stuiteren hier en daar over de boomwortels en nemen de snelheid dan ook een beetje terug. Deze singletrack ligt vlak naast de weg en via het asfalt de strook overslaan is dan ook geen probleem. De Hughterheide is dan ook van heel andere aard. Brede paden met een paar kilometer singletrack en, zodra ze weer open zijn, koffie met vlaai bij Peerkesbosch. Een leuke uitspanning om even wat bij te tanken.

We trappen verder via de bossen van de Boksenberg, de Vroolijke Jager en de Zevenhuische Heide. Afwisselend brede paden, wat asfalt en hier en daar een stukje singletrack. De eeuwige modderstukken vallen op dit moment reuze mee maar daar kan binnen een maand verandering in komen. Veelal is de route snel opgedroogd. Als laatste komen we weer bij De Vloeten om het rondje nog een keer mee te pakken.

Conclusie:
De route heeft een zeer variërende omgeving met diverse soorten bos, heide, weilanden en akker. Vrij weinig singletracks in verhouding met de afstand. Er zitten aardig wat verbindingsstukken in over asfalt en brede zandpaden waardoor de route prima geschikt is voor de gravelracer.

2 thoughts on “De 64 km van Rondje Cranendonck

  1. Beste Patrick,

    Dank voor het fijne verslag. Is het mogelijk om het gps-bestand van deze rit te krijgen ?

    Met vriendelijke groet

    Niki

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *